Laatste weken Bhurjungkhola + trekking

Hello hello ! Deze keer ziet mijn blog er een beetje anders uit dan normaal. Omdat ik al 2 weken geen internet heb, schrijf ik nu een korte samenvatting met de leukste en meest pakkende momenten van de afgelopen weken. Enjoy. ;)

Voorlaatste week in Machhapuchhre school:

Deze week was een heel normale lesweek behalve dan dat het de allerlaatste week is dat ik als leerkracht hier voor de klas zal staan aangezien zondag de examens beginnen. Daarom wou ik nog een laatste week alles op alles zetten voor mijn klasjes. Ik heb dan ook veel materiaal gebruikt en mijn klassen ermee versierd.

Mijn verhaal over de natural disasters heb ik neergeschreven op behangpapier en samen met de bijpassende tekeningen heb ik dit opgehangen in mijn klas. Het volgende onderwerp van mijn lessen science is het universum. Dit heb aanschouwelijk gemaakt door een eigen maan, aarde en zon te maken uit ballonnen met papier marche. Gelukkig moest ik dit niet alleen doen. Mijn zusje Kritika stond klaar om me hierbij te helpen en niet veel later stonden de 2 buurmeisjes er ook bij. Het was zeer gezellig om op zo’n leuke manier te kunnen werken voor school. Elke dag leer ik mijn zusje beetje bij beetje beter kennen en elke dag wordt het altijd maar toffer en toffer. Ik denk dat ik na mijn vertrek haar het meest ga missen. Ik wou altijd al een kleine zus. ;)

Als ik mijn universe meenam naar school duurde het niet lang of de leerkrachten waren al aan het spelen met de ballonnen. Er is zeer weinig verschil in gedrag tussen de leerlingen en de leerkrachten wanneer ik mijn universe voor het eerst uithaalde. Ze willen het allemaal supergraag vasthouden, ermee gooien, rollen en erop slaan alsof het een volleybal is. ;) Het is grappig om hun altijd zo gefascineerd te zien als je met iets nieuws aankomt. Maar langs de andere kant heb ik altijd heel veel schrik dat ze iets kapot maken want respect voor materiaal missen de meesten onder hen een beetje. Iets anders wat ik nog in elkaar heb geknutseld, zijn hoepels. Ik wou dit zeer graag aankopen maar ik vond het nergens in Pokhara dus heb ik er niets beters op gevonden om enkele oude, kapotte banden te kopen en hierrond stevige plakband te draaien. Natuurlijk kon mijn zusje het weer niet laten om te helpen. Zij heeft de finishing touch toegevoegd aan elke hoepel namelijk een gekleurde rand. Een mooie foto waard, dachten we. ;)

Dit materiaal was speciaal voor mijn vakken science en physical education maar we (ik, Lisa en Anne-Lise) hebben onze gedachten nog eens gebundeld om andere memorabele dingen te doen en we zijn tot 3 grote ideeën gekomen.

Ten eerste onze grote kaart van België. We hebben de kaart van België getekend en geschilderd, daarrond hebben we prentjes van typische Belgische dingen gehangen. Ook hebben we een foto van onze hoofden gehangen op de plaats waar we wonen. Hierdoor kan elke komende student uit België zijn of haar gezicht vereeuwigen door een pasfoto op zijn of haar woonplaats te hangen. Hopelijk wonen we allemaal niet te dicht bij elkaar. ;)

En ten tweede hebben we initiatief genomen voor de kindergarten om elke dag hun tanden te poetsen. We hebben grote doeken met zakjes laten maken en iedere leerling heeft zijn eigen tandenborstel gekregen van ons. Ook een goede voorraad tandpasta is aanwezig. Elke dag na het middagmaal poetsen de studentjes zelf hun tanden. Ze vinden het allemaal superleuk om te doen en staan elke dag klaar met hun tandenborstel. Ik zag wel duidelijk dat sommige kindjes dit nog nooit gedaan hadden. Ik zag het aan de manier ze poetsten maar ook aan hun tandjes. Sommige tanden brokkelen af omdat ze zo rot zijn en vol gaatjes zitten. Het is hier geen gewoonte om van de melktandjes zorg te dragen. De oudere kinderen hebben al iets meer verzorgde tanden.

Ik heb me niet alleen bezig gehouden met knutselen deze week natuurlijk. Wij vieren hebben ons ook een dagje in de keuken van de school gewaagd. We hebben macaroni met kaas en worstjes gemaakt voor alle leerkrachten. Dit viel niet bij iedereen in de smaak maar het overgrote deel was er zeer blij mee. Als dessertje na school hebben we ook verloren brood met chocomelk gemaakt. Hier was iedereen absoluut dol van. Het was leuk om te maken maar ook vooral leuk om te eten. Ik mis brood hier heel erg! Ze hebben hier niet de gewoonte van eens boterhammetjes te maken met kaas, vlees of een slaatje. Altijd dal bhat. ;) Als ik terug thuis ben, moet ons vake niets koken voor mij. Geef mij maar gewoon brood met krabsalade. Ik droom al zo lang van deze maaltijd maar ik ga nog een goeie maand moeten wachten, vrees ik.

Mijn lieve Ruby!!

De hele week heb ik veel foto’s genomen van mijn klasjes die ik in het begin van de stage soms zo vervloekte maar nu zo graag zie. Mijn laatste lessen aan hen wou ik allemaal LO geven omdat ze dat zo leuk vinden. Maar plots komt een leerkracht tijdens mijn les (het laatste lesuur van de dag) tegen alle leerlingen zeggen dat het morgen holiday is voor de jongste klassen. Plots was het dus mijn laatste les die ik aan het geven was. Dit kon ik niet echt appreciëren want nu heb ik geen deftig afscheid kunnen nemen van mijn klasjes… Gelukkig zie ik ze nog in de examentijd volgende week maar dat is niet hetzelfde natuurlijk..

Omdat we vrijdag toch geen school hadden konden we maar beter eens vroeg aan de dag starten. We hebben klas 10 vergezeld in de bus naar hun SLC examen. Dit examen wordt altijd gehouden in een andere school. Veel meer dan hen gelukwensen konden we er niet doen dus zijn we tijdens het examen teruggekeerd met de lokale bus. Om daar te geraken moesten we een prachtig padje volgen met heerlijk uitzicht op de bergen. We hebben Machhapuchhre en Annapurna 1 en 2 gezien. Zoooooooo mooi!!! Ik ben blij dat we zo vroeg uit de veren waren.

Als we terug in ons huisje waren hebben we onze zak gemaakt voor het bezoek van het dorpje Gale Garkha. We wouden de buurt eens verkennen dus zijn we samen met Arati (een van de studenten die daar woont) naar daar getrokken. Het was een goede 2 uur omhoog wandelen. Het is er zeer mooi en ik heb enorm genoten van de rustige sfeer daar. We hebben er een tempeltje bezocht, met de kindjes gespeeld en ik heb nog wat gevolleybald met een bende jongens van de Machhapuchhre school. ’s Avonds hebben we lekkere dal bhat gegeten en zijn we vroeg in ons bedje gekropen om de volgende dag Tara Hill top te beklimmen. Dit is een steile beklimming die we in 4,5 uur hebben afgelegd. Arati stond klaar om 5u30 aan ons hotel om ons te vergezellen. Even later kwam onze gids met zijn 2 kinderen ook toe. Het was een prachtige maar zware beklimming. Tijdens het stijgen was er geen wolkje aan de lucht maar eens bijna op de top zagen we de mist komen. We zaten letterlijk in de wolken. Geen bergen of mooie landschappen te zien. Enkel witte wolken. ;) Maar dit is natuurlijk geen ramp. De prestatie zelf geeft ook al veel voldoening. We zijn veel van de traditionele bloemen tegengekomen onderweg en ik heb er zelf ook enkele meegenomen van de top naar huis. De afdaling was nog eens 2,5 uur waarvan een dik uur in de regen. Ik voelde me als Jane in de jungle. ;) De jungle was echt beeldig om door te stappen. Het leek wel alsof ik door de film van Tarzan stapte. ;) Eens we terug waren in het hotel hebben we snel iets gegeten en zijn we teruggetrokken naar ons dorpje in 1,5 uur stappen met onze prachtige rode dendrons. Alle kindjes zagen ons graag komen met de eetbare bloemen in onze handen. Ik heb bloemen uitgedeeld totdat ik er nog 2 overhad voor Tara, onze mama. Ze was er zeer blij mee. From Tara for Tara. ;)

Op weg naar de top

De echte jungle

Op de mistige top

De familie van het hotel

Na 8,5 uur wandelen later konden we onze rust wel gebruiken. Om 20u ’s avonds konden we al slaapwel zeggen tegen ons gezinnetje. ;) Morgen weer een nieuwe schooldag!

Laatste week in Machhapuchhre school:

Met veel spierpijn in mijn kuiten trokken we naar school waar dag 1 van de examens van start ging. Deze week zal een zeer drukke week worden als we alles willen gedaan krijgen wat we hebben gepland. De grootste plannen voor deze week zijn. 

• Alle whiteboarden wassen want ze lijken meer op blackboarden. We hebben nieuwe veegborstels gekocht voor elke klas en willen deze pas afgeven als de borden proper zijn. 
• Op de muur van klas 4A willen we een grote wereldkaart schilderen want we hebben ontdekt dat de leerlingen helemaal niets weten over aardrijkskunde. Ze weten amper Nepal liggen. Nepal en België gaan we dan ook mooi accentueren met een kleurtje. 
• Toezicht houden. 
• Eventueel bijles geven

Voor en na

We zijn er onmiddellijk ingevlogen vanaf de eerste dag. De helft van de borden zijn gewassen en we hebben elk wat toezicht gehouden. Ook heb ik mijn universe opgehangen aan een mooi stok hout aan de plafond. Jammer genoeg lag mijn zon en de aarde de volgende dag er al af omdat de kinderen ertegen sloegen alsof het een volleybal was. Kritika wist me zelfs te zeggen dat de leerkrachten er met hun hoofd tegen sprongen. Weer eens een voorbeeldje van geen respect voor materiaal. De leerlingen worden hier voor de minste dingen geslagen of gestraft en zoiets wordt dan zo makkelijk door de vingers gezien. Dit stoorde me echt want ik heb urenlang gewerkt aan mijn ballonnen. Ik ga het nog een kans geven en het opnieuw ophangen maar dan veel hoger.

Ik en de andere meisjes wouden dit dorp ook niet verlaten zonder onze handen eens mooi te versieren met henna. Hier heeft Shushila ons mee geholpen. Eerst een testertje en donderdag the real work. ;) Nu heb ik een bloemetje op mijn hand en mijn naam in Nepalees op mijn pols. Mooi mooi mooi. ;)

Wat we ook zeker niet konden laten liggen is de kans om Tara haar kookkunsten te leren. Ik had nooit gedacht dat ik dit ging zeggen maar ik zal haar dal bhat missen. Ookal eten we het 2 keer per dag. Elke keer is het een beetje anders en elke keer weigeren we geen 2^e portie. ;) Ik bereid me hier goed voor op een feestmaaltijd voor de familie en de vrienden thuis. Dan kunnen we allemaal eten met onze handen. Zo smaakt het 10 keer beter dan met de lepel.

Hmmmm de lekkere curry

Ondertussen hebben we alle borden al gekuist en de muur die we willen schilderen is ook mooi gewassen. Mede dankzij de lieve studenten die ons hielpen. Met de muziek op de achtergrond konden we al dansend de muur wassen. Nog nooit zoveel plezier gehad tijdens het kuisen. ;)

Dan konden we starten met verven. Eerst de zee en de oceanen in blauw. 5 uur aan een stuk zijn we hier aan bezig geweest. Vanaf nu zijn er geen studenten meer toegelaten in het klaslokaal, enkel leerkrachten. Shiva heeft ons een beetje geholpen. Op naar de volgende kleuren.

De muur wordt elke dag mooier en mooier maar ik hoop dat het op tijd klaar geraakt. Deze week hebben we hoofdzakelijk geschilderd maar we hebben ons materiaal dat we meehadden van België ook uitgedeeld aan de leerlingen en de leerkrachten. Dit bestond uit stylo’s, kleurboeken, potloden, flexibele geodriehoeken en Belgische chocolaatjes voor de leerkrachten. Ze zagen ons graag komen. ;)

Donderdagavond, onze laatste avond bij ons gezinnetje thuis, hebben we nogmaals de henna uitgeprobeerd maar iets uitgebreider. Anne-Lise heeft haar laten gaan op onze handen en het resultaat mag er zeker zijn. ;)

Vrijdag, onze allerlaatste schooldag op de Machhapuchhre School. We hebben nog veel werk aan onze muur dus zijn we om 7u al begonnen, snel terug naar huis gelopen voor dal bhat en hupla terug naar school. Naar schijnt zeggen we het woord ‘hupla’ veel want Kritika vroeg ons wat het betekende. Ja… Probeer dat maar eens uitgelegd te krijgen. ;) Eens terug op school konden we niet veel meer schilderen aangezien er altijd wel iets tussen kwam. Eerst was het onze verrassing voor klas 10 omdat het hun laatste examen was. Zij mochten elk een stukje verloren brood komen halen in de keuken.

Een andere onderbreking van ons schilderwerk was onze studentjes die afscheid kwamen nemen. Het was zeer moeizaam en triestig. Vooral Laxmi van klas 4 en Arati (onze gids naar Tara Hill Top) hadden het zeer moeilijk. Ze waren enorm hard aan het snikken. Het is erg om te zien maar het doet ook deugd om te weten dat de kinderen zo om je geven. Ik zou ze een voor een meenemen naar België als mijn kleine zusjes. ;)

Gonga, de zuster en Laxmi in ons midden

Het schilderen moest ook even stopgezet worden voor ons officieel afscheid van de school. We werden op het podium van de speelplaats gevraagd. We waren omringd door de oudste klassen en de leerkrachten. We hebben een kader met een foto van de school in gekregen, alsook een tas (token of love), een sjaaltje en een teeka. Na een mooi afscheidswoordje van Santosh was het onze beurt. Gedurende de speeches van Lisa en Anne-Lise ging er niets anders door mijn hoofd dan ‘Wat moet ik zeggen, wat moet ik zeggen?’. Met trillende lippen heb ik er snel iets uitgegooid. ;) Na het afscheid kwamen de meisjes van klas 9 huilend naar ons toe. We hebben vaarwel gezegd door nog een laatste keer samen te dansen. Daarna hebben we onze muurschildering eindelijk afgemaakt en vertrokken we naar huis voor onze farewell party met de leerkrachten. Aangezien we een beetje laat waren met het organiseren van een party konden ze geen geit meer slachten dus hebben we forel gekookt. Wij hadden helemaal geen bezwaar. ;) We hebben gedanst en gegeten op het dak van Shushilas huis. Het was zeer gezellig tot op het moment dat er opnieuw afscheid moest genomen worden. Maar ik nam afscheid met een tevreden en voldaan gevoel. Mijn stage is verlopen net zoals ik wou. Het lesgeven voor de klas lukte steeds beter, ik heb nieuwe ideeën kunnen aanbrengen (brush time, Belgiëkaart, muurschildering) en ik heb nieuwe spelen aangeleerd met nieuw en eenvoudig materiaal. Ik had een goede band met de leerkrachten, leerlingen en mijn lieve gastgezin.

De vrouwtjes van de school

Klas 9

Niru en Krishna (farewell party)

Shushila en Niru (farewell party)

Onze grote trots, de muurschildering! Ze is afgeraakt! :D

Toptijd in topomgeving met topmensen!!! 

Mardi Himal Base Camp
Het is zover, ik ben klaar om te gaan trekken! Ik heb een trekrugzak van 60 liter voor 28 euro aan de haak kunnen slaan en heb hem goed gevuld om 4 dagen te gaan trekken met een leerkracht van de school, Nilraj, als vrijwillige gids. Het komt ons weer eens goed uit. ;) 

Dag 1:
Na veel gesukkel en getsjol hebben we eindelijk al onze kaarten voor te trekken gekocht en Nilraj gevonden. Let's go = JAAM !
We starten in Phedi. Nog geen halfuur onderweg en een hondje heeft zichzelf al tot 2e gids gekroond. Een hele dag door weer en wind (en dikke hagel) heeft hij ons gevolgd tot in Deuratil waar we overnachtten. Daar hebben we gezellig rond de stoof gezeten met 6 andere nationaliteiten. Een gekke 67-jarige Koreaan die na zijn hele leven gewerkt te hebben eindelijk wil genieten van het leven, een Franse vrouw die in Hong Kong woont met haar vriendin gie afkomstig is van Taiwan, een Duitse en Spaanse man en alle Nepalese gidsen. Het was een supergezellige avond! Als we naar ons kamertje gingen kwam koukour (hond in Nepalees) zelfs mee naar binnen. Jammer genoeg had Lisa er een benauwd gevoel bij en moesten we hem buiten doen. Ik en Anne-Lise hoopten dat hij er morgenvroeg nog ging zijn.

Handy tip van Nilraj tegen de regen :)

Dag 2:
En ja hoor, daar stond hij mooi te wachten op ons. Op naar Forest Camp. 2u naar omhoog, grotendeels door de regen. En Koukour heeft ons geen minuut verlaten. We hebben overnacht in Low Camp met onze Franse, Taiwanse en Spaanse vrienden. We hebben er ook enkele Engelse vrienden bij. ;)
Deze keer mocht Ching Ching (ook hond in Nepali, daar luisterde hij beter naar) wel in onze koude kamer slapen. Ik heb bijna geen oog dicht gedaan van de koude!

De prachtige jungle

Dag 3:
Gelukkig stond onze wekker al klaar om 4u30. We wouden er vroeg invliegen aangezien de vorige dagen zeer mistig waren. We hadden geluk deze keer. Geen regen of wolken. Nog nooit zoiets moois gezien. We zaten op 3700m.
Maar beelden zeggen meer dan 1000 woorden. ;)

Op de top !! 3700m

Lieve Ching Ching

Onze Machhapuchhre berg langs de achterkant
(ook wel fishtail genoemd)

's Avonds zijn we in Sidhing geland, onze eindbestemming. We overnachten er in een mini hotelletje aan een huisje. We hebben samen met Nilraj uno gespeeld. Het was zeer grappig en leuk om Nilraj beter te leren kennen op deze manier en niet in werksfeer. Later op de avond war er ook weer muziek maar daar hadden onze benen geen zin meer in na 7u wandelen. Achja, eentje is geentje natuurlijk. ;)

Dag 4:
's Morgens zijn we vertrokken naar Pokhara, eerst 3u wandelen en dan namen we de bus. Als we op de bus zaten passeerden we het huis van de zus van Nilraj en kwam ze ons cola's brengen door het raam van de bus. Die Nepaleesjes zijn toch zo lief. ;) Het was een zotte busrit op de verschrikkelijke wegen en door rivieren. Wat was ik blij als ik daar uit was. ;) Eens in Lakeside hebben we Nilraj nog getrakteerd op een dal bhat en dan hebben we ons klaargemaakt om de andere Belgische meisjes terug te zien. Eindelijk ben ik terug samen met mijn LO-vriendinne!!! :D 

Vanaf nu hebben we samen 2 weken vakantie. Dat wordt genieten!! :D


Veel veel liefs, 
Elise