Hello hello ! Deze keer ziet mijn blog er een beetje anders
uit dan normaal. Omdat ik al 2 weken geen internet heb, schrijf ik nu een korte
samenvatting met de leukste en meest pakkende momenten van de afgelopen weken.
Enjoy. ;)
Voorlaatste week
in Machhapuchhre school:
Deze week was een heel normale lesweek behalve dan dat het
de allerlaatste week is dat ik als leerkracht hier voor de klas zal staan
aangezien zondag de examens beginnen. Daarom wou ik nog een laatste week alles
op alles zetten voor mijn klasjes. Ik heb dan ook veel materiaal gebruikt en
mijn klassen ermee versierd.
Mijn verhaal over de natural disasters heb ik neergeschreven
op behangpapier en samen met de bijpassende tekeningen heb ik dit opgehangen in
mijn klas. Het volgende onderwerp van mijn lessen science is het universum. Dit
heb aanschouwelijk gemaakt door een eigen maan, aarde en zon te maken uit ballonnen
met papier marche. Gelukkig moest ik dit niet alleen doen. Mijn zusje Kritika
stond klaar om me hierbij te helpen en niet veel later stonden de 2 buurmeisjes
er ook bij. Het was zeer gezellig om op zo’n leuke manier te kunnen werken voor
school. Elke dag leer ik mijn zusje beetje bij beetje beter kennen en elke dag
wordt het altijd maar toffer en toffer. Ik denk dat ik na mijn vertrek haar het
meest ga missen. Ik wou altijd al een kleine zus. ;)
Als ik mijn universe meenam naar school duurde het niet lang
of de leerkrachten waren al aan het spelen met de ballonnen. Er is zeer weinig
verschil in gedrag tussen de leerlingen en de leerkrachten wanneer ik mijn
universe voor het eerst uithaalde. Ze willen het allemaal supergraag
vasthouden, ermee gooien, rollen en erop slaan alsof het een volleybal is. ;)
Het is grappig om hun altijd zo gefascineerd te zien als je met iets nieuws aankomt.
Maar langs de andere kant heb ik altijd heel veel schrik dat ze iets kapot
maken want respect voor materiaal missen de meesten onder hen een beetje. Iets
anders wat ik nog in elkaar heb geknutseld, zijn hoepels. Ik wou dit zeer graag
aankopen maar ik vond het nergens in Pokhara dus heb ik er niets beters op
gevonden om enkele oude, kapotte banden te kopen en hierrond stevige plakband
te draaien. Natuurlijk kon mijn zusje het weer niet laten om te helpen. Zij
heeft de finishing touch toegevoegd aan elke hoepel namelijk een gekleurde
rand. Een mooie foto waard, dachten we. ;)
Dit materiaal was speciaal voor mijn vakken science en
physical education maar we (ik, Lisa en Anne-Lise) hebben onze gedachten nog
eens gebundeld om andere memorabele dingen te doen en we zijn tot 3 grote
ideeën gekomen.
Ten eerste onze grote kaart van België. We hebben de kaart
van België getekend en geschilderd, daarrond hebben we prentjes van typische
Belgische dingen gehangen. Ook hebben we een foto van onze hoofden gehangen op
de plaats waar we wonen. Hierdoor kan elke komende student uit België zijn of
haar gezicht vereeuwigen door een pasfoto op zijn of haar woonplaats te hangen.
Hopelijk wonen we allemaal niet te dicht bij elkaar. ;)
En ten tweede hebben we initiatief genomen voor de
kindergarten om elke dag hun tanden te poetsen. We hebben grote doeken met zakjes
laten maken en iedere leerling heeft zijn eigen tandenborstel gekregen van ons.
Ook een goede voorraad tandpasta is aanwezig. Elke dag na het middagmaal
poetsen de studentjes zelf hun tanden. Ze vinden het allemaal superleuk om te
doen en staan elke dag klaar met hun tandenborstel. Ik zag wel duidelijk dat
sommige kindjes dit nog nooit gedaan hadden. Ik zag het aan de manier ze
poetsten maar ook aan hun tandjes. Sommige tanden brokkelen af omdat ze zo rot
zijn en vol gaatjes zitten. Het is hier geen gewoonte om van de melktandjes
zorg te dragen. De oudere kinderen hebben al iets meer verzorgde tanden.
Ik heb me niet alleen bezig gehouden met knutselen deze week
natuurlijk. Wij vieren hebben ons ook een dagje in de keuken van de school gewaagd.
We hebben macaroni met kaas en worstjes gemaakt voor alle leerkrachten. Dit
viel niet bij iedereen in de smaak maar het overgrote deel was er zeer blij
mee. Als dessertje na school hebben we ook verloren brood met chocomelk
gemaakt. Hier was iedereen absoluut dol van. Het was leuk om te maken maar ook
vooral leuk om te eten. Ik mis brood hier heel erg! Ze hebben hier niet de
gewoonte van eens boterhammetjes te maken met kaas, vlees of een slaatje.
Altijd dal bhat. ;) Als ik terug thuis ben, moet ons vake niets koken voor mij.
Geef mij maar gewoon brood met krabsalade. Ik droom al zo lang van deze
maaltijd maar ik ga nog een goeie maand moeten wachten, vrees ik.
 |
| Mijn lieve Ruby!! |
De hele week heb ik veel foto’s genomen van mijn klasjes die
ik in het begin van de stage soms zo vervloekte maar nu zo graag zie. Mijn
laatste lessen aan hen wou ik allemaal LO geven omdat ze dat zo leuk vinden.
Maar plots komt een leerkracht tijdens mijn les (het laatste lesuur van de dag)
tegen alle leerlingen zeggen dat het morgen holiday is voor de jongste klassen.
Plots was het dus mijn laatste les die ik aan het geven was. Dit kon ik niet
echt appreciëren want nu heb ik geen deftig afscheid kunnen nemen van mijn klasjes…
Gelukkig zie ik ze nog in de examentijd volgende week maar dat is niet
hetzelfde natuurlijk..
Omdat we vrijdag toch geen school hadden konden we maar
beter eens vroeg aan de dag starten. We hebben klas 10 vergezeld in de bus naar
hun SLC examen. Dit examen wordt altijd gehouden in een andere school. Veel
meer dan hen gelukwensen konden we er niet doen dus zijn we tijdens het examen
teruggekeerd met de lokale bus. Om daar te geraken moesten we een prachtig
padje volgen met heerlijk uitzicht op de bergen. We hebben Machhapuchhre en
Annapurna 1 en 2 gezien. Zoooooooo mooi!!! Ik ben blij dat we zo vroeg uit de
veren waren.
Als we terug in ons huisje waren hebben we onze zak gemaakt
voor het bezoek van het dorpje Gale Garkha. We wouden de buurt eens verkennen
dus zijn we samen met Arati (een van de studenten die daar woont) naar daar
getrokken. Het was een goede 2 uur omhoog wandelen. Het is er zeer mooi en ik
heb enorm genoten van de rustige sfeer daar. We hebben er een tempeltje
bezocht, met de kindjes gespeeld en ik heb nog wat gevolleybald met een bende
jongens van de Machhapuchhre school. ’s Avonds hebben we lekkere dal bhat
gegeten en zijn we vroeg in ons bedje gekropen om de volgende dag Tara Hill top
te beklimmen. Dit is een steile beklimming die we in 4,5 uur hebben afgelegd.
Arati stond klaar om 5u30 aan ons hotel om ons te vergezellen. Even later kwam
onze gids met zijn 2 kinderen ook toe. Het was een prachtige maar zware beklimming. Tijdens het stijgen was er geen
wolkje aan de lucht maar eens bijna op de top zagen we de mist komen. We zaten
letterlijk in de wolken. Geen bergen of mooie landschappen te zien. Enkel witte
wolken. ;) Maar dit is natuurlijk geen ramp. De prestatie zelf geeft ook al
veel voldoening. We zijn veel van de traditionele bloemen tegengekomen onderweg
en ik heb er zelf ook enkele meegenomen van de top naar huis. De afdaling was
nog eens 2,5 uur waarvan een dik uur in de regen. Ik voelde me als Jane in de
jungle. ;) De jungle was echt beeldig om door te stappen. Het leek wel alsof ik
door de film van Tarzan stapte. ;) Eens we terug waren in het hotel hebben we
snel iets gegeten en zijn we teruggetrokken naar ons dorpje in 1,5 uur stappen
met onze prachtige rode dendrons. Alle kindjes zagen ons graag komen met de
eetbare bloemen in onze handen. Ik heb bloemen uitgedeeld totdat ik er nog 2
overhad voor Tara, onze mama. Ze was er zeer blij mee. From Tara for Tara. ;)
 |
| Op weg naar de top |
 |
| De echte jungle |
 |
| Op de mistige top |
 |
| De familie van het hotel |
Na 8,5 uur wandelen later konden we onze rust wel gebruiken.
Om 20u ’s avonds konden we al slaapwel zeggen tegen ons gezinnetje. ;) Morgen
weer een nieuwe schooldag!
Laatste week in
Machhapuchhre school:
Met veel spierpijn in mijn kuiten trokken we naar school
waar dag 1 van de examens van start ging. Deze week zal een zeer drukke week
worden als we alles willen gedaan krijgen wat we hebben gepland. De grootste
plannen voor deze week zijn.
- Alle whiteboarden wassen want ze lijken meer op
blackboarden. We hebben nieuwe veegborstels gekocht voor elke klas en willen
deze pas afgeven als de borden proper zijn.
- Op de muur van klas 4A willen we een grote
wereldkaart schilderen want we hebben ontdekt dat de leerlingen helemaal niets
weten over aardrijkskunde. Ze weten amper Nepal liggen. Nepal en België gaan we
dan ook mooi accentueren met een kleurtje.
- Toezicht houden.
- Eventueel bijles geven
 |
| Voor en na |
We zijn er onmiddellijk ingevlogen vanaf de eerste dag. De
helft van de borden zijn gewassen en we hebben elk wat toezicht gehouden. Ook
heb ik mijn universe opgehangen aan een mooi stok hout aan de plafond. Jammer
genoeg lag mijn zon en de aarde de volgende dag er al af omdat de kinderen
ertegen sloegen alsof het een volleybal was. Kritika wist me zelfs te zeggen
dat de leerkrachten er met hun hoofd tegen sprongen. Weer eens een voorbeeldje
van geen respect voor materiaal. De leerlingen worden hier voor de minste
dingen geslagen of gestraft en zoiets wordt dan zo makkelijk door de vingers
gezien. Dit stoorde me echt want ik heb urenlang gewerkt aan mijn ballonnen. Ik
ga het nog een kans geven en het opnieuw ophangen maar dan veel hoger.
Ik en de andere meisjes wouden dit dorp ook niet verlaten
zonder onze handen eens mooi te versieren met henna. Hier heeft Shushila ons
mee geholpen. Eerst een testertje en donderdag the real work. ;) Nu heb ik een
bloemetje op mijn hand en mijn naam in Nepalees op mijn pols. Mooi mooi mooi.
;)
Wat we ook zeker niet konden laten liggen is de kans om Tara
haar kookkunsten te leren. Ik had nooit gedacht dat ik dit ging zeggen maar ik
zal haar dal bhat missen. Ookal eten we het 2 keer per dag. Elke keer is het
een beetje anders en elke keer weigeren we geen 2e portie. ;) Ik
bereid me hier goed voor op een feestmaaltijd voor de familie en de vrienden thuis.
Dan kunnen we allemaal eten met onze handen. Zo smaakt het 10 keer beter dan
met de lepel.
 |
| Hmmmm de lekkere curry |
Ondertussen hebben we alle borden al gekuist en de muur die
we willen schilderen is ook mooi gewassen. Mede dankzij de lieve studenten die
ons hielpen. Met de muziek op de achtergrond konden we al dansend de muur
wassen. Nog nooit zoveel plezier gehad tijdens het kuisen. ;)
Dan konden we starten met verven. Eerst de zee en de oceanen
in blauw. 5 uur aan een stuk zijn we hier aan bezig geweest. Vanaf nu zijn er
geen studenten meer toegelaten in het klaslokaal, enkel leerkrachten. Shiva
heeft ons een beetje geholpen. Op naar de volgende kleuren.
De muur wordt elke dag mooier en mooier maar ik hoop dat het
op tijd klaar geraakt. Deze week hebben we hoofdzakelijk geschilderd maar we
hebben ons materiaal dat we meehadden van België ook uitgedeeld aan de
leerlingen en de leerkrachten. Dit bestond uit stylo’s, kleurboeken, potloden,
flexibele geodriehoeken en Belgische chocolaatjes voor de leerkrachten. Ze
zagen ons graag komen. ;)
Donderdagavond, onze laatste avond bij ons gezinnetje thuis, hebben we nogmaals de
henna uitgeprobeerd maar iets uitgebreider. Anne-Lise heeft haar laten gaan op
onze handen en het resultaat mag er zeker zijn. ;)
Vrijdag, onze allerlaatste schooldag op de Machhapuchhre School.
We hebben nog veel werk aan onze muur dus zijn we om 7u al begonnen, snel terug
naar huis gelopen voor dal bhat en hupla terug naar school. Naar schijnt zeggen
we het woord ‘hupla’ veel want Kritika vroeg ons wat het betekende. Ja… Probeer
dat maar eens uitgelegd te krijgen. ;) Eens terug op school konden we niet veel
meer schilderen aangezien er altijd wel iets tussen kwam. Eerst was het onze
verrassing voor klas 10 omdat het hun laatste examen was. Zij mochten elk een
stukje verloren brood komen halen in de keuken.
Een andere onderbreking van ons schilderwerk was onze
studentjes die afscheid kwamen nemen. Het was zeer moeizaam en triestig. Vooral
Laxmi van klas 4 en Arati (onze gids naar Tara Hill Top) hadden het zeer
moeilijk. Ze waren enorm hard aan het snikken. Het is erg om te zien maar het
doet ook deugd om te weten dat de kinderen zo om je geven. Ik zou ze een voor
een meenemen naar België als mijn kleine zusjes. ;)
 |
| Gonga, de zuster en Laxmi in ons midden |
Het schilderen moest ook even stopgezet worden voor ons officieel
afscheid van de school. We werden op het podium van de speelplaats gevraagd. We
waren omringd door de oudste klassen en de leerkrachten. We hebben een kader met
een foto van de school in gekregen, alsook een tas (token of love), een
sjaaltje en een teeka. Na een mooi afscheidswoordje van Santosh was het onze
beurt. Gedurende de speeches van Lisa en Anne-Lise ging er niets anders door
mijn hoofd dan ‘Wat moet ik zeggen, wat moet ik zeggen?’. Met trillende lippen
heb ik er snel iets uitgegooid. ;) Na het afscheid kwamen de meisjes van klas 9
huilend naar ons toe. We hebben vaarwel gezegd door nog een laatste keer samen
te dansen. Daarna hebben we onze muurschildering eindelijk afgemaakt en
vertrokken we naar huis voor onze farewell party met de leerkrachten. Aangezien
we een beetje laat waren met het organiseren van een party konden ze geen geit
meer slachten dus hebben we forel gekookt. Wij hadden helemaal geen bezwaar. ;)
We hebben gedanst en gegeten op het dak van Shushilas huis. Het was zeer
gezellig tot op het moment dat er opnieuw afscheid moest genomen worden. Maar
ik nam afscheid met een tevreden en voldaan gevoel. Mijn stage is verlopen net
zoals ik wou. Het lesgeven voor de klas lukte steeds beter, ik heb nieuwe
ideeën kunnen aanbrengen (brush time, Belgiëkaart, muurschildering) en ik heb
nieuwe spelen aangeleerd met nieuw en eenvoudig materiaal. Ik had een goede
band met de leerkrachten, leerlingen en mijn lieve gastgezin.
 |
| De vrouwtjes van de school |
 |
| Klas 9 |
 |
| Niru en Krishna (farewell party) |
 |
| Shushila en Niru (farewell party) |
 |
| Onze grote trots, de muurschildering! Ze is afgeraakt! :D |
Toptijd in topomgeving met topmensen!!!
Mardi Himal Base Camp
Het is zover, ik ben klaar om te gaan trekken! Ik heb een trekrugzak van 60 liter voor 28 euro aan de haak kunnen slaan en heb hem goed gevuld om 4 dagen te gaan trekken met een leerkracht van de school, Nilraj, als vrijwillige gids. Het komt ons weer eens goed uit. ;)
Dag 1:
Na veel gesukkel en getsjol hebben we eindelijk al onze kaarten voor te trekken gekocht en Nilraj gevonden. Let's go = JAAM !
We starten in Phedi. Nog geen halfuur onderweg en een hondje heeft zichzelf al tot 2e gids gekroond. Een hele dag door weer en wind (en dikke hagel) heeft hij ons gevolgd tot in Deuratil waar we overnachtten. Daar hebben we gezellig rond de stoof gezeten met 6 andere nationaliteiten. Een gekke 67-jarige Koreaan die na zijn hele leven gewerkt te hebben eindelijk wil genieten van het leven, een Franse vrouw die in Hong Kong woont met haar vriendin gie afkomstig is van Taiwan, een Duitse en Spaanse man en alle Nepalese gidsen. Het was een supergezellige avond! Als we naar ons kamertje gingen kwam koukour (hond in Nepalees) zelfs mee naar binnen. Jammer genoeg had Lisa er een benauwd gevoel bij en moesten we hem buiten doen. Ik en Anne-Lise hoopten dat hij er morgenvroeg nog ging zijn.
 |
| Handy tip van Nilraj tegen de regen :) |
Dag 2:
En ja hoor, daar stond hij mooi te wachten op ons. Op naar Forest Camp. 2u naar omhoog, grotendeels door de regen. En Koukour heeft ons geen minuut verlaten. We hebben overnacht in Low Camp met onze Franse, Taiwanse en Spaanse vrienden. We hebben er ook enkele Engelse vrienden bij. ;)
Deze keer mocht Ching Ching (ook hond in Nepali, daar luisterde hij beter naar) wel in onze koude kamer slapen. Ik heb bijna geen oog dicht gedaan van de koude!
 |
| De prachtige jungle |
Dag 3:
Gelukkig stond onze wekker al klaar om 4u30. We wouden er vroeg invliegen aangezien de vorige dagen zeer mistig waren. We hadden geluk deze keer. Geen regen of wolken. Nog nooit zoiets moois gezien. We zaten op 3700m.
Maar beelden zeggen meer dan 1000 woorden. ;)
 |
| Op de top !! 3700m |
 |
| Lieve Ching Ching |
 |
Onze Machhapuchhre berg langs de achterkant
(ook wel fishtail genoemd) |
's Avonds zijn we in Sidhing geland, onze eindbestemming. We overnachten er in een mini hotelletje aan een huisje. We hebben samen met Nilraj uno gespeeld. Het was zeer grappig en leuk om Nilraj beter te leren kennen op deze manier en niet in werksfeer. Later op de avond war er ook weer muziek maar daar hadden onze benen geen zin meer in na 7u wandelen. Achja, eentje is geentje natuurlijk. ;)
Dag 4:
's Morgens zijn we vertrokken naar Pokhara, eerst 3u wandelen en dan namen we de bus. Als we op de bus zaten passeerden we het huis van de zus van Nilraj en kwam ze ons cola's brengen door het raam van de bus. Die Nepaleesjes zijn toch zo lief. ;) Het was een zotte busrit op de verschrikkelijke wegen en door rivieren. Wat was ik blij als ik daar uit was. ;) Eens in Lakeside hebben we Nilraj nog getrakteerd op een dal bhat en dan hebben we ons klaargemaakt om de andere Belgische meisjes terug te zien. Eindelijk ben ik terug samen met mijn LO-vriendinne!!! :D
Vanaf nu hebben we samen 2 weken vakantie. Dat wordt genieten!! :D
Veel veel liefs,
Elise
