Namaste,
de trip naar Khila heeft minder lang geduurd dan verwacht.
We hebben niet overnacht aangezien we alles wat we wouden doen, gedaan hadden
na enkele uurtjes goed door te werken.
We zijn gisteren om 6u vertrokken met een volgeladen jeep
waar we amper zelf nog bij konden. Wanneer we toekwamen stond de bevolking ons
al op te wachten en hielpen ze ons om al het materiaal naar boven te sleuren.
Ik was aangenaam verrast door de lokale bevolking aangezien ze al flink in gang
waren geschoten met nieuwe houten hutjes te bouwen en al veel van het puin was
ook opgeruimd. Het deed deugd om te zien dat de mensen niet bij de pakken zijn
blijven zitten. Dit was een goede motivatie voor ons om hen nog meer vooruit te
helpen. We zijn begonnen met een groot zeil op te hangen zodat iedereen een dak
boven zijn/haar hoofd heeft om onder te slapen. De Nepalezen hadden al gezorgd
voor grote bamboestokken die dienden als pilaren voor huizen en in ons geval
voor de tenten. Het is me nog maar eens opgevallen hoe inventief, solidair en
handig Nepalezen zijn. Ze klimmen in de bomen of op elkaar om de mooiste en
stevigste constructies te maken. Nadien hebben we gelijke pakketjes gemaakt
voor elke familie naargelang het aantal familieleden. In elk pakketje zaten
matjes, dekens, tandpasta, zeepjes en noedels. Als we de families afriepen om
hun pakketje te komen halen zag je hoe gelukkig ze waren met wat we ze gaven.
|
De pakketjes voor de families |
|
Ze waren zeer blij met hun pakketjes |
|
De noedels voor de kindjes |
|
Het aangekochte materiaal |
|
Tent opzetten |
|
Tent bijna klaar |
Nadien hebben we nog een lekker theetje gekregen, een
babbeltje geslagen met de bevolking en zijn we vertrokken op zoek naar andere
getroffen gebieden. We hadden namelijk nog wat materiaal over dus we wouden er
ook snel iets goeds mee doen. Lekhan, zijn familie woont in het getroffen
dorpje, wist nog een beschadigd huis zijn. We zijn erheen getrokken met de jeep
terwijl de mensen van Khila met een grote glimlach ons uitzwaaiden. Het huis
was uiteindelijk niet te ernstig beschadigd. Enkel het luifel van het dak was
neergevallen maar het huis zelf was niet beschadigd. Hier konden we jammer
genoeg niet veel helpen dus trokken we verder. Niet veel verder waren er nog 5
huizen die geleden hebben onder de aardbeving volgens Lekhan zijn bronnen.
Helaas zijn we niet tot daar geraakt met de jeep, we zijn in panne gevallen. In
het begin leek er niet veel aan de hand te zijn want het leek alsof de
chauffeur alles onder controle had. Een beetje water gieten in een of ander
gaatje onder de motorkap, een grapje af en toe, rustig babbeltje slaan,… Maar
na een uur wachten had ik toch een flauw vermoeden dat er meer aan de hand
was. ;) Uiteindelijk hebben we de jeep laten starten door hem in gang te duwen.
Het leek ons niet meer veilig om naar de huizen te gaan aangezien we niet
wisten of we er gingen geraken met de jeep. Gelukkig hebben we dit besloten
want de jeep is nog enkele keren uitgevallen onderweg. We hebben hem nog een
keer in gang moeten duwen in de gietende regen. Alles goed en wel totdat we
stilvielen op een bergop. Gelukkig was dit dicht bij de plaats waar we moesten
wachten op de minibus van Pokhara die ons kwam halen. Na een kleine 2 uur
wachten kwam de minibus toe. De jeep moest ook nog mee dus hebben ze met een
van onze touwen de jeep aan de minibus vast gehangen. Van een takelwagen
gesproken. ;) Dit touw was echter niet stevig genoeg en de minibus was ook niet
sterk genoeg. Het touw is 3 keer kapot geschoten. De 3e keer was het genoeg geweest. We hebben een tractor tegengehouden die de
jeep uiteindelijk heeft voortgesleept.
|
Samen werken aan de jeep ;) |
|
De Nepalese constructie van een takelwagen |
We waren van 16u al onderweg naar Pokhara en om 22u kwamen
we eindelijk toe in onze guest house. In België zou ieder van ons woest in
zijn/haar bed gekropen zijn maar hier in Nepal is het een heel ander verhaal.
De Nepalezen jagen zich nooit op en verliezen nooit hun geduld. Onderweg hebben
we zoveel pech gehad maar iedereen bleef zeer kalm en kon er het positieve
steeds van inzien. Ook ons gedrag is op dit vlak veel vernepaleesd. ;) We
moeten onthouden van deze dag dat we veel mensen gelukkig hebben gemaakt door
alles te doen wat we konden. Ook kunnen we nu sneller op zoek gaan naar een
nieuw project en mensen die hulp nodig hebben.
Veel Nepalees lief,
Elise