Moeder natuur slaat toe...

Ik ben al meerdere keren herbegonnen aan dit blogbericht gewoon omdat ik niet weet hoe ik deze ervaring moet beschrijven, de verwoestende aardbeving. 

Ik vind het zeer moeilijk om over deze gebeurtenis te praten.Mijn beleving van de aardbeving was zeer intens en eng net zoals die van de andere studenten hier. Ik lag op mijn bed in de lodge te werken voor school samen met Lisa-Marie totdat onze lichamen volledig begonnen te schudden. Mijn eerste reflex was uit het raam kijken omdat ik dacht dat er een grote camion passeerde. Later gezien een zeer domme reactie aangezien er geen camion kan passeren in het kleine straatje maar daar dacht ik niet aan op dat moment. Het drong dan ook zeer snel door het geen camion was maar een aardbeving. We liepen onmiddellijk uit onze kamer en ik riep direct dat iedereen naar buiten moest. De lodge is niet ver van het meer dus we moesten zo snel mogelijk daar zien te geraken, weg van alle gebouwen. De eigenares van de lodge en haar kinderen stonden bang te kijken wat ze moesten doen totdat ze ons zagen passeren. Ik heb snel een kindje op mijn arm genomen en we zijn samen beginnen lopen. Tijdens het lopen, begon het trillen van de aarde te verminderen. Wij bleven dan ook staan. We konden terug wat rustiger beginnen ademen... De veiligste plek om ons op dat moment te begeven was aan het meer dus zijn we daar gaan zitten. Rustig bekomen van de schok. Letterlijk en figuurlijk. Niet veel later kwamen nog enkele bevingen maar die waren van korte duur. 

Het is voorbij geflitst ook al heeft het langer dan 2 minuten geduurd. Ik weet ook niet meer hoe ik me voelde op het moment zelf. Het lijkt alsof iemand anders mijn lichaam en reacties stuurde op dat moment. 

Ondertussen is er 's nachts nog een hevige korte aardbeving geweest en enkele kleine overdag maar hier in Lakeside (Pokhara) staan alle huizen nog recht en is de schade zeer beperkt. Mijn gedachten gaan naar alle hulpeloze mensen in Kathmandu en omstreken die veel zwaarder getroffen zijn. 

Ik kan wel zeggen dat wij hier veilig zijn. Pokhara is een van de veiligste plekken om te zijn in Nepal. Bedankt voor alle lieve berichten en de ongerustheid maar ik ben dus oké. 

Veel liefs, 

Elise